Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

Κεντρική Μικρά Ασία



Ἡ ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Θεοδώρων στήν ὑπόσκαπτη Μαλακοπή τῆς Καππαδοκίας (1924).



Ἡ ἐκκλησία τοῦ Ἁγία Βλασίου τοῦ ὑπόσκαπτου χωριοῦ Μισθί τῆς Καππαδοκίας κτισμένη ὑπέργεια στίς ἀρχές τοῦ 20ου αἰώνα, ὅταν δημιουργήθηκαν συνθῆκες ἀσφαλείας (2003)





Ρωμαίικα ἀρχοντικά τῆς Σινασοῦ, τά ὁποῖα χρησιμοποιοῦνται
σήμερα  ὡς ξενῶνες
(2003).


Μοναστικό συγκρότημα στήν κοιλάδα τῶν ρόδων στήν κεντρική Καππαδοκία (2003). Τυπική εἰκόνα τῶν κώνων πού σχηματίζονται στήν ἠφαιστειογενή χώρα τῆς Καππαδοκίας ἀπό τή διάβρωση τῶν ἐδαφῶν. Τό εὔκολα κατεργαζόμενο ἠφαιστειογενές ἔδαφος καί ἡ ἀνασφάλεια τοῦ περιβάλλοντος ὁδήγησαν τούς κατοίκους στή δημιουργία τρωγλοδυτικῶν κατοικιῶν καί ὁλόκληρων ὑπόγειων μοναστηριακῶν συγκροτημάτων, ἀλλά καί ὁλόκληρων ὑπόγειων πόλεων σέ πολλά ἐπίπεδα. 


Ἡ ἐκκλησία τοῦ ρωμαίικου χωριοῦ Ὀμορφοχώρι (Τζαλέλα) στή Νότιο Καππαδοκία. Τό χωριό παραμένει ἄθικτο ἀπό τήν Ἔξοδο (2003).



Ἀρχοντικό Ἑλλήνων Καραμανλήδων στή Σινασό τῆς Καππαδοκίας. Οἱ ἔμποροι καί βιομήχανοι τῆς Σινασοῦ σταδιοδρομοῦσαν στήν Κωνσταντινούπολη, ὅπου καί δημιουργοῦσαν μεγάλες περιουσίες. Τό εἰκονιζόμενο κτίσμα εἶναι χαρακτηριστικό τῆς παραδοσιακῆς ἀρχιτεκτονικῆς τῆς Καππαδοκίας μέ χρήση τοπικῆς πέτρας καί ἄφθονες ἀνάγλυφες διακοσμήσεις. Φωτογραφία σύγχρονη (ΠΑΚΕΘΡΑ).



Τό Οὔτσχισάρ, παλαιός τρωγλοδυτικός οἰκισμός τῆς κεντρικῆς Καππαδοκίας (2003).



Ρωμηοί σέ κάποιο χωριό τῆς Γαλατίας παρά τόν Σαγγάριο ποταμό (Αὔγουστος 1921). Πολλοί ἀπό τούς Ρωμηούς τοῦ ἐσωτερικοῦ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας εἶχαν τουρκοφωνήσει. Στήν ἐρη­μική στεππώδη χώρα περί τόν Σαγγάριο ποτα­μό συναντῶνται ποικίλες φυλές καί λαοί, μεταξύ τῶν ὁποίων σέ ἀπομονωμένες νησίδες ἐπιβιώναν μικροί ἀριθμοί Ρωμηῶν. 


  
Συναδέλφωση στρατιωτῶν καί Ρωμηῶν στό Σιβρί Χισάρ στά σύνορα Φρυγίας - Γαλατίας κατά τήν παράτολμη ἐκστρατεία ἐκεῖθεν τοῦ Σαγγαρίου 
 (Αὔγουστος 1921).


Στην τεράστια περιοχή, που σχηματίζεται στα υψίπεδα του εσωτερικού της Μικράς Ασίας, υπήρχαν συγκεντρώσεις ελληνικών πληθυσμών κυρίως στην περιοχή του Ικονίου της Λυκαονίας και της Σπάρτης της Πισιδίας. Οι εκεί ελληνικοί πληθυσμοί ήταν κατά το πλείστον τουρκόφωνοι, όπως και στην προς ανατολάς της Γαλατίας εκτεταμένη και ιδιότυπη περιοχή της Καππαδοκίας. Οι με αρχαίες ρίζες χριστιανοί κάτοικοι της Καππαδοκίας κατοικούσαν κυρίως ανατολικά της Καισάρειας, περί τη Νίγδη και νοτιοδυτικά της Νεάπολης στην κεντρική περιοχή, που περικλείουν τα μεγάλα ηφαίστεια και όπου οι τρωγλοδυτικοί οικισμοί.
Οι τουρκόφωνοι Καραμανλήδες της Καππαδοκίας μετανάστευαν κατά τον 19ο αιώνα στην Κωνσταντινούπολη, όπου κυριαρχούσαν σε ορισμένα εσνάφια δημιουργώντας μεγάλες περιουσίες. Οι τουρκόφωνοι Καραμανλήδες της Κεντρικής και Ανατολικής Μικράς Ασίας (Καραμανία, Κιλικία) είχαν αναπτύξει ιδιαίτερη πνευματική δραστηριότητα με εκατοντάδες εκδόσεις στην τουρκική, τυπωμένες όμως με ελληνικό αλφάβητο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου